Zelfs als expert in minimaliseren, zelfzorg en balans vinden, blijft het ook voor mij wel eens een uitdagende zoektocht naar werk-leven- balans.
Ik schrijf : "juli 2022, begin van de zomervakantie" Mijn job als verpleegkundige op een couveuse afdeling in het ziekenhuis wordt serieus op de proef gesteld. Het werd een uitdagende zoektocht naar werk-leven-balans als mama.
Normaal gezien is het tijdens de zomermaanden een pak rustiger in het ziekenhuis. Sinds de corona crisis was daar echter op onze diensten niet veel van te merken. Zowel op de kinderafdeling als op neonatologie bleef het druk. Op zich is dat geen probleem en kunnen wij dat werk met ons team heel goed aan. Ware het niet dat er de laatste tijd meer en meer collega’s uitgevallen waren om verschillende redenen. Doordat er last minut ook uit de vakantie-bestaffing collega’s wegvielen, nam de werkdruk nog extra toe.
Personeelstekort en onvoorziene drukke bezetting
Zowel een personeelstekort als onvoorziene drukkere bezetting zorgde ervoor dat ik de maand juli een heel pittige blok moest werken in het ziekenhuis. Vervangingen komen doen terwijl ik al ingepland stond voor nacht- en late diensten. Als ik er niet op lette om op tijd op de rem te gaan staan, was ik waarschijnlijk opnieuw volledig onderuit gegaan. Het werd dus een uitdagende zoektocht naar werk-leven-balans.
Als nestcoach in bijberoep organiseerde ik van 1 tot 15 juli 2022 een online challenge waarbij de deelnemers elke dag een tip kregen om 15 minuten bewust rust te nemen. De challenge was niet alleen voor de deelnemers, maar ook voor mezelf een zeer welkome herinnering om dagelijkse bewust rust te nemen. Ik geef toe dat het mij niet elke dag gelukt is om de tip van de dag toe te passen. Maar het lukte mij WEL om dagelijks 15 minuten bewust rust te nemen op de manier die voor mij op dat moment het beste voelde.
Pittige uitdaging : werk-leven-balans zoeken
Tussen mijn shiften door, speelde ik rijbegeleider voor mijn oudste zoon en moest er natuurlijk ook nog iets van eten op tafel komen. De vuile was stapelde zich ook op en de stofzuiger bleef ook (te) lang in de kast staan. Ik zag mijn man amper omdat hij evengoed in shiften aan het werken was. Ons jongens waren na hun werkdagen op hun vakantiejob ook doodmoe….. M.a.w. het was best een uitdagende zoektocht naar werk-leven-balans hier thuis.
Andere mindset
Gelukkig had ik geleerd om met dit soort situaties om te gaan.
*je niet wentelen in een slachtofferrol
*jezelf en je gezin geen hoge latten meer opleggen,
“foert” te zeggen als het teveel wordt
Dat zijn allemaal strategieën die helpen om met de uitdagende zoektocht naar werk-leven-balans om te gaan.
Hulp vragen
De belangrijkste tip die ik graag wil meegeven is : durf hulp vragen! In tijden van nood heb ik het geluk om altijd op mijn ouders te kunnen rekenen. Zij stonden altijd klaar om hulp te bieden waar nodig. Ondanks hun gezegende leeftijd van 70+ mocht ik mijn strijk bij mijn moeder afzetten en stond er zelfs
heerlijke verse soep en lekkere kant en klare maaltijden klaar voor ons.
Minimaliseren in huishoudelijke klusjes
De was werd eens niet opgeplooid maar rechtstreeks uit de mand terug aangetrokken. We aten al eens wat meer afhaalgerechten en bereide maaltijden uit de supermarkt. Daardoor bespaarde ik mezelf en mijn man een hoop werk. Ondanks de erg drukke periode waarin ons huis soms een bom ontploft leek en de ijskast meer leeg dan vol was, zijn we er door geraakt. Met respect voor elkaars behoeften en noden, met veel begrip en mildheid voor elkaar . Toen ik na meer dan 10 dagen nog eens samen met mijn gezin 's avonds thuis at, genoot ik met volle teugen. Ik was doodmoe maar wel fier op mezelf en op mijn gezin.
Huilen en omdenken
Telkens wanneer de moed mij in de schoenen zakte, liet ik mijn verdriet en onmacht even toe. Huilde de stress en spanning weg, droogde mijn tranen en keek ik naar wat er wel goed ging. Welke dingen mij energie gaven. Daar trok ik mij aan op. In plaats van te denken: "ik krijg dat allemaal niet bol gewerkt. Het huis is een puinhoop, ik heb honger en ben moe. " draaide ik mijn neus naar de zon en genoot van het warme licht en de heerlijke geur van de verse soep die mijn moeder had meegegeven. Ik deed wat ik kon en de rest bleef liggen of werd uitbesteed.
Delen is helen
Ik schreef mijn frustraties en angsten van mij af, praatte met mijn man en kinderen en bleef mild voor mezelf. Op die manier lukte het mij om door een uurrooster van nachtdiensten, late diensten en extra vervangshiften voor zieke collega's door te wroeten.
Bey bey perfectionisme
Ik kreeg flashbacks naar jaren geleden. Ik voelde dezelfde frustraties terug opkomen.....maar deze keer ging ik er anders mee om. Dankzij alle inzichten die ik kreeg de voorbije jaren lukte het mij om uit de slachtofferrol te blijven en mijn mindset om te draaien. De hardnekkige perfectionist in mij werd zachtjes afgeleid en genegeerd. Ik durfde voor mezelf zorgen en naar mijn lichaam luisteren. Ik durfde hulp vragen en aannemen.
Mijn uitdagende zoektocht naar werk-leven-balans was geslaagd.
Het is gelukt!! We zijn erdoor geraakt. Zonder kleerscheuren, zonder verwijten en ruzies. Het was pittig! Uitdagend en soms echt moeilijk. Vooral mild blijven voor mezelf en mijn gezin en niet in de slachtofferrol te kruipen was echt een uitdaging.
Beloon jezelf
Een van de dingen die ik geleerd heb tijdens mijn therapie is dat dat je jezelf mag belonen na een inspanning. Je mag trots zijn op wat je gepresteerd hebt. Je verdient een schouderklopje, een kus van de juf en een bank vooruit. En als de juf je geen kus geeft, is het helemaal oke om jezelf een beloning te geven. Dat hebben wij dan ook gedaan. We hebben genoten van onze welverdiende vakantie nadien.
Wil je graag meer lezen hoe je een fijne werk-leven-balans kan verkrijgen? Lees dan de drie stappenplannen rond ontspullen, ont-moeten en ontspannen in mijn boek "een warm nest"