Aan het einde van mijn opleiding tot perinatale coach kregen we een eindopdracht. Eén van de onderdelen van die opdracht was een reflectie schrijven over onze groei als coach. Ik geef je graag een kijkje in mijn groei als coach.
Een zoektocht naar rust en balans
In 2017 volgde ik een avondcursus opruimcoach te gaan volgen. Ik was op dat moment op zoek naar rust en balans in mijn leven als werkende mama. Een jaar na deze cursus startte ik mijn eigen onderneming als minimaliseer coach onder de naam Tiptoporganzing. Toch voelde het niet helemaal juist. Het leek alsof ik een rol speelde.
Mijn baby’s op neonatologie
Ondertussen was ik ook in therapie gegaan bij een life coach. Daar bleef het thema “baby’s” steeds weer terug komen. De woorden “ik kan mijn baby’s op neonatologie niet missen” kwamen te pas en te onpas uit mijn mond. Mijn life coach vertelde vaak hoe waardevol mijn werk in het ziekenhuis wel is. Ik kwam tot inzicht dat ik mijn job als verpleegkundige op neonatologie nog niet mocht opgeven. Ik had daar iets te doen.
Een nieuw hoofdstuk
30 september 2022 startte ik met een klein hartje maar boordevol goesting aan de opleiding perinatale coach. De eerste lessen van de module coaching waren heel intens. Zowel wat betreft het aanleren van nieuwe dingen als wat betreft zelfkennis en confronterende inzichten. Ik leerde wat coaching juist inhoud. Ik ontdekte dat ik het eigenlijk al gans mijn loopbaan onbewust deed bij de ouders op dienst. Weliswaar niet volgens de modellen die ik in de opleiding aanleerde. Maar gewoon vanuit mij zelf, als ervaringsdeskundige en als kinderverpleegkundige met oog voor mentaal welzijn van de ouders.
Thuiskomen in een nieuwe groep
Ook de andere modules van de opleiding die aan bod kwamen, vond ik stuk voor stuk interessant. Ik keek uit naar de vrijdagen, niet alleen om de lessen maar minstens evenveel om bij die warme fijne groep mensen te mogen horen. Ik ben meermaals diep ontroerd geweest door het feit dat iedereen zo oprecht geïnteresseerd was in het thema mentaal welzijn van ouders. De openheid en ook kwetsbaarheid van iedereen uit onze groep vond ik hartverwarmend.
Opdrachten met een grote impact
Een van de eerste lesdagen van rond coaching, deden we een oefening rond positief roddelen. Ik stelde me kandidaat om een casus te delen. Het effect van positief roddelen was zo groot op mij dat ik huilde van geluk en tegelijkertijd van verdriet. Omdat ik dit in jaren niet meer had meegemaakt. Dat was maar één van de vele oefeningen die een impact hadden op mij. Dan heb ik het nog niet over alle opdrachten rond zelfkennis en communicatie. De opdracht rond de dramadriehoek en geluksdriehoek had bijvoorbeeld nog zo’n enorme impact. Mijn zelfkennis en inzichten in de perinatale wereld groeiden in snel tempo.
Oefening baart kunst
Toen ik mijn eerste gesprek als perinatale coach deed voor mijn opdracht, verliep dit niet helemaal zoals ik verwachtte. Mijn gesprekken voor de eindopdracht verliepen al veel vlotter. Al kwamen er telkens toch nieuwe werkpuntjes naar boven.
Portfolio als waardevolle tool
Ik was al gewend om veel te schrijven (dagboeken, mijn boek, reisverslagen, gedichtjes, brieven die ik nooit verstuurde, zelfreflecties, blog op mijn website, nieuwsbrieven aan mijn volgers teksten voor op sociale media,…) Ik besloot om mijn schrijfsel die betrekking hadden op de opleiding in mijn portfolio te uploaden. Ook korte verslagen van de bijscholingen die ik volgde in het kader van perinatale coaching voegde ik toe aan het portfolio.
Het boek “socrates op sneakers” dat onze docenten aanraden aan het begin van de opleiding, gaf me waardevolle inzichten en technieken om goede vragen te stellen. Bijvoorbeeld dat ik best toestemming vraag om diepgaande gesprekken te voeren met iemand. Ik heb de gewoonte om nogal snel door te vragen in gesprekken en durf wel eens mensen confronteren met de gevolgen van hun gedrag en denkwijze. Dat werd mij in het verleden, niet altijd in dank afgenomen. Ik stelde vragen uit oprechte betrokkenheid en nieuwsgierigheid. Met als enige doel, diepgaande gesprekken te voeren om zo mensen verder te helpen. Ik ben me nooit bewust geweest van het feit dat de anderen dat misschien niet zo leuk zouden vinden en zich misschien wel aangevallen konden voelen. Je hebt namelijk nooit in de hand hoe een ander iets interpreteert, hoe goed je bedoelingen ook zijn. Sinds ik het boek gelezen heb, hou ik bewust meer rekening met de behoefte van mijn gesprekspartner. Dit is slechts één van de inzichten die ik heb opgedaan uit het boek.
Valkuilen en talenten
Hoewel ik me er dagelijkse van bewust ben, blijf ik nog steeds een perfectionistisch patroon hebben. Ik wil alles graag goed doen. Ik ben niet snel tevreden over mijn werk, leg de lat nog steeds best hoog voor mezelf en voor anderen. Onze klasquote “latje lekker laag” is één van mijn favorieten geworden. Een andere valkuil is mijn hoog gevoeligheid wat maakt dat ik heel gemakkelijk pieker. Gelukkig schrijf ik veel dingen van mij af en durf ik nu ook te praten over mijn gevoelens.
Inzichten rond onbekende thema’s
Door het thema in mijn eindopdracht ben ik tot inzicht gekomen dat ik niet perse ervaringsdeskundige moet zijn om een goede coach te kunnen zijn. Dankzij de opleiding perinatale coach heb ik heel wat informatie en tools verworven om ook met thema's aan de slag te gaan waar ik nooit persoonlijk mee in aanraking ben geweest. Dankzij mijn empathisch vermogen en coachende vaardigheden kan ik toch aan de slag met thema's zoals bijvoorbeeld vroegtijdig zwangerschapsverlies en perinatale psychiatrische stoornissen. Uiteraard zal ik doorverwijzen naar psychologen en therapeuten indien dat nodig blijkt.
Persoonlijke groei Ik merk dat ik steviger in mijn schoenen sta dan pakweg 20 jaar geleden. Sinds mijn therapie en zeker ook dankzij de opleiding ben ik me meer bewust geworden van alle wijsheid die ik verworven heb doorheen de jaren. Ondanks dat ik al 40-plus ben, besef ik ook elke dag dat ik nog veel kan groeien op verschillende vlakken.
Plannen en dromen
Ik ben altijd een dromer geweest, maar ook een planner. Als ik een doel voor ogen heb en echt iets heel graag wil, dan kan ik bergen verzetten om dat doel te bereiken. Ik heb wel geleerd om ook te genieten van de weg er naar toe. Mijn hoofd loopt over van ideeën en doelen. Zo wil ik heel graag
*blijven moedercirkels organiseren
*ouders begeleiden als perinatale coach
*een functieprofiel van perinatale coach uitwerken en uitvoeren binnen het ziekenhuis waar ik werk
*samenwerken met het Huis van het Kind in Aarschot
*opnieuw een rustweek voor mama’s organiseren.
*zelf intervisies organiseren voor perinatale coaches
*een tweede boek schrijven en uitgeven “rust bewust”
*opleidingen volgen rond familie-opstellingen, systemisch therapeut, creatief therapeut, perfectionisme coach, draagconsulente, lactatiekundige,…