Mijn verhaal
Ik ben Els ,geboren in de lente eind jaren '70. Sinds 2001 gelukkig getrouwd met mijn jeugdliefde en sinds 2003 en 2006 moeke van twee zonen. Ik werk als verpleegkundige op een neonatologie,
Als kind was ik een vrolijk, energiek en creatief meisje. Ik danste, zong, turnde, was creatief, haalde goede punten op school en zorgde graag voor mijn poppen. Ik hielp mijn moeder in het huishouden. Als tiener was ik best ook braaf. Ik had veel vriendinnen en ging graag naar school.
Ik leerde mijn man kennen op mijn 17de. Piepjong en smoorverliefd waren we! Na 7 jaar stapte ik met mijn jeugdliefde in het huwelijksbootje en kregen we twee zoontjes. We verbouwden een huis en gingen werken. De jongste zoon bleek een zorgenkindje te zijn, een huilbaby. Ondertussen bleef ik vlijtig verder werken, het huishouden doen, kindjes opvoeden, feestjes organiseren voor de kinderen, uitstapjes maken met familie en vrienden, enz...
Ik vervulde verschillende rollen (moeder, echtgenoot, huisvrouw, collega, vriendin, dochter, zus, schoonzus) met glans en glorie. Ik zorgde ervoor dat iedereen rondom mij zich goed voelde. Ik hield contact met iedereen die mij lief was en haalde het beste uit mezelf. Als Hoog Sensitief Persoon met een perfectionistisch patroon kreeg ik het moeilijk. Ik bleef maar gaan en gaan en gaan en gaan…. Ik zorgde zo goed voor iedereen en alles rondom mij dat ik vergat om voor mezelf te zorgen. Ik stak al mijn energie in anderen en in dingen rondom mij. Tot ik bijna helemaal leeg was.
Rond mijn 40ste kwam de klik in mijn hoofd. Ik noem het achteraf gezien 'mijn positieve midlife crisis" Ik verloor in die tijd mijn vier grootouders, waaronder mijn grootvader waar ik een hechte band mee had. Ook mijn schoonbroer stapte uit het leven. Al die gebeurtenissen bij elkaar en de constante spanning in mijn leven, lieten mij nadenken waar ik stond en waar ik mee bezig was in mijn leven.
Ik zocht oplossingen en ontdekte eerst een fijne levensvisie: minimalisme. Minimaliseren kan je niet alleen op materieel vlak , maar ook op mentaal vlak door te ont-moeten en zelfs op fysiek vlak door te ontspannen. Door te minimaliseren in mijn spullen én in mijn gedachten, ondekte ik mezelf opnieuw. Ik besefte langzaam aan wat voor mij écht belangrijk was in mijn leven: mijn gezin, mijn familie en vrienden. Daar wou ik mijn aandacht aan geven. Ook mijn job als verpleegkundige bleek belangrijker voor mij dan ik dacht. Ik heb mijn hart verloren op neonatologie. Ik krijg zoveel energie van het werken met ouders en hun baby's.
Terzelfdertijd zocht ik hulp bij een life coach en leerde ik mezelf beter kennen, Ik leerde mijn angsten en mijn vastgeroeste mindset onder ogen zien. Ik leerde loslaten, echt genieten en voor mezelf zorgen. Ik ben terug recht gekrabbeld en heb waardevolle inzichten gekregen.
Stilaan werd mijn pad duidelijker. De reden waarom ik hier op aarde ben, is verbinding maken tussen ouders en hun baby. Warme nestjes creëren. Daarom besloot ik in 2019 als nestcoach voor ouders te starten in bijberoep en schreef ik het boek "een warm nest". In 2022 ging ik opnieuw studeren. Eerst een opleiding tot HSP-coach. Daarna een postgraduaat perinatale coach aan de Kdg Hoge school
Mijn verhaal is uniek en toch ben ik niet alleen met mijn verhaal. Ik merk dat er veel ouders zijn die tegen dezelfde uitdagingen aanlopen. Ik besef ook goed dat er ouders zijn die nog meer worden uitgedaagd in het leven dan ik. Het ouderschap gaat heel vaak gepaard met groeipijnen, oud verdriet dat boven komt drijven en ander verdriet en struikelblokken.
Als perinatale coach wil ik er graag zijn voor die ouders, die er nood aan hebben. Een luisterend oor bieden voor hun verhaal en samen met hen op weg gaan naar dat warme nest voor henzelf én hun gezin.