Dit is mijn verhaal
Ik ben Els ,geboren in de lente eind jaren '70. Sinds 2001 gelukkig getrouwd met mijn jeugdliefde en sinds 2003 en 2006 moeke van twee zonen. Ik werk als verpleegkundige op een neonatologie,
Als HSS HSP (High Sensation Seaker Hoog Sensitief Persoon) met een perfectionistisch patroon ben ik enkele jaren geleden tegen een parentale burn-out aangelopen. Maar.....ik ben terug recht gekrabbeld en heb waardevolle inzichten gekregen.
Levenslessen, die ik graag met andere ouders wil delen. Daarom besloot ik in 2019 als nestcoach voor ouders starten en schreef ik het boek "een warm nest".
Als kind was ik een vrolijk, energiek en creatief meisje. Ik danste, zong, turnde, was creatief, haalde goede punten op school en zorgde graag voor mijn poppen. Ik hielp mijn moeder in het huishouden. Ik bracht mijn grootouders die in dezelfde straat woonden dagelijks een bezoekje. Als tiener was ik best ook braaf. Ik had veel vriendinnen en ging graag naar school. Ik heb fantastische tijden beleefd in het middelbaar. Op mijn 14de was ik voor de eerste keer tot over mijn oren verliefd op een jongen uit de klas. Ik had een fijne vriendengroep en amuseerde mij op fuifen maar was altijd netjes op tijd ook weer thuis. Ik rookte niet, dronk geen alcohol en deed geen dingen die niet door de beugel konden.
Ik leerde mijn man kennen op mijn 17de. Piepjong en smoorverliefd waren we! In datzelfde jaar moesten we afscheid nemen van een klasgenoot , die uit het leven stapte, door zich voor een trein te gooien. Vreselijk! We waren met gans onze zesde jaar helemaal in de rouw. Na 7 jaar stapte ik met mijn jeugdliefde in het huwelijksbootje en kregen we twee zoontjes. We verbouwden een huis en gingen werken. De jongste zoon bleek een zorgenkindje te zijn, een huilbaby. Hij was erg veel ziek. De ziekenhuisopnames in zijn eerste twee levensjaren konden we niet meer op één hand tellen.
Ondertussen bleef ik vlijtig verder werken, het huishouden doen, kindjes opvoeden, feestjes organiseren voor de kinderen, uitstapjes maken met familie en vrienden, enz... Ik vervulde verschillende rollen (moeder, echtgenoot, huisvrouw, collega, vriendin, dochter, zus, schoonzus) met glans en glorie. Ik zorgde ervoor dat iedereen rondom mij zich goed voelde. Ik hield contact met iedereen die mij lief was en haalde het beste uit mezelf.
Tot ik op den duur mezelf voorbij holde,…… ik bleef maar gaan en gaan en gaan en gaan…. Ik zorgde zo goed voor iedereen en alles rondom mij dat ik simpelweg vergat om voor mezelf te zorgen. Ik stak al mijn energie in anderen en in dingen rondom mij. Tot ik bijna helemaal leeg was.
Een parentale burn-out lag om de hoek op mij te wachten.
Door mijn perfectionistisch patroon had ik zo’n nood aan bevestiging dat ik niet in zag dat ik mezelf ook een schouderklopje kon geven. Ik kwam tot het besef dat die bevestigingsdrang enorm veel invloed had door heen gans mijn leven. Zoveel invloed dat het bijna mijn job kostte, Niet alleen mijn job maar ook mijn relaties stonden onder spanning. Mijn verwachtingen lagen zo onmenselijk hoog voor mezelf maar ook voor anderen, waardoor ik constant onder spanning stond.
Rond mijn 40ste kwam de klik in mijn hoofd. Ik noem het achteraf gezien 'mijn positieve midlife crisis"
Ik verloor in die tijd ook op korte tijd mijn vier grootouders, waaronder mijn grootvader waar ik een hechte band mee had. Ook mijn schoonbroer stapte uit het leven. Al die gebeurtenissen bij elkaar en de constante spanning in mijn leven, lieten mij nadenken. Ik stond eindelijk stil Ik dacht na over het leven . Ik besefte dat ik alles uit het leven wou halen dat er inzat. Dat het plots van de ene dag op de andere kon gedaan zijn. Ik ging op zoek naar mijn prioriteiten
Ik zocht hulp . Op internet, steun bij vriendinnen, bij mijn ouders, bij mijn man. Ik ging in therapie bij een life coach.
Ik ontdekte een zeer fijne levensvisie namelijk minimalisme. In tegenstelling tot wat de meeste denken is minimalistisch leven veel meer dan ontspullen alleen. Minimaliseren kan je niet alleen op materieel vlak , maar ook op mentaal vlak door te ont-moeten en zelfs op fysiek vlak door te ontspannen. Terzelfdertijd leerde ik mezelf beter kennen, Ik leerde mijn angsten onder ogen zien en mijn vastgeroeste mindset kwam op losse schroeven staan. Ik leerde loslaten. Ik leerde eindelijk echt genieten.Ik leerde voor mezelf zorgen.
Door te minimaliseren in mijn spullen én in mijn gedachten, herondekte ik mezelf opnieuw. Ik besefte langzaam aan wat voor mij écht belangrijk was in mijn leven. En dat was mijn gezin, mijn familie en vrienden. Daar wou ik mijn aandacht aan geven, niet aan allerlei spullen. In mijn job als verpleegkundige op neonatologie heb ik mijn hart ook verloren. Ik krijg zoveel energie van het werken met mama's en baby's.
Stilaan werd mijn weg duidelijker. De reden waarom ik hier op aarde ben is verbinding maken tussen ouders en hun baby. Warme nestjes creëren zowel bij de patientjes op dienst als bij mij thuis.
Als nestcoach begeleid ik (hoog gevoelige en/of perfectionistische ) ouders om rust en balans te vinden tussen een job, huishouden, zorg voor de kinderen en vrije tijd.
Ik organiseer workshops en rustweken. Daarnaast doe ik ook individuele begeleidingen, zowel ontspul-sessies aan huis als mindsetcoaching in een groepspraktijk in Mechelen.
Wil je mijn hele levensverhaal lezen? Dat kan in het boek "een warm nest" Daarin vind je ook drie concrete stappenplannen rond ontspullen, ont-moeten en ontspannen in terug. Zodat jij ook bewuster kan genieten van het leven dat je ouders jou gegeven hebben.
